„Wykształcenie jest w chwilach pomyślności ozdobą, a w chwilach nieszczęścia – schronieniem.”

„(…) mędrcem [filozofem] jest ten, kto może poznać trudne rzeczy, niełatwe do poznania dla człowieka (…).”

„Przyjemność życia jest przyjemnością płynącą z ćwiczenia duszy; to jest bowiem prawdziwe życie.”

„Nie ma nic w umyśle, czego by przedtem nie było w zmysłach.”

„Nie tym się chwal, że masz sławną ojczyznę, ale staraj się tak żyć, żebyś był jej godny.”

„Człowiek bez poczucia moralnego jest najniegodziwszym i najdzikszym stworzeniem.”

„Marzenia senne na jawie – to nadzieja.”

„Niektórzy ludzie są tak oszczędni, jakby mieli wiecznie żyć, inni tak rozrzutni, jakby mieli natychmiast umrzeć.”

„Jaka z nauk jest najkonieczniejsza? Oduczyć się rzeczy złych.”

„Myślimy jednak, że poznanie i zdolność rozumienia należą raczej do wiedzy niż do doświadczenia, i sądzimy, że ludzie wiedzy są mądrzejsi od empiryków, bo mądrość zależna jest we wszystkich przypadkach raczej od wiedzy. A dzieje się tak dlatego, ponieważ tamci znają przyczynę, a ci nie; empirycy znają skutek, ale nie znają przyczyny, a teoretycy znają i skutek, i przyczynę.”

„Człowiek jest z natury zwierzęciem politycznym.”

„Tylko Bóg może być przyczyną wszystkich rzeczy.”

„(…) [ludzie] nie tylko są uczestnikami życia, lecz ponadto cieszą się szczęściem. Taki jest rodzaj ludzki. Albowiem tylko człowiek ze zwierząt nam znanych ma w sobie coś boskiego albo przynajmniej najwięcej tego ma w sobie spośród nich wszystkich.”

„Cnotę widać wyraźniej w czynach niż w ich braku.”

„Nie zawsze jest tym samym: być dobrym człowiekiem i dobrym obywatelem.”

„Tragedia jest naśladowczym przedstawieniem akcji poważnej i zamkniętej; posiada określoną wielkość jest tworem mowy ozdobnej, a w każdej swej części odmiennej; ma postać nie opowiadania, lecz działania; wzbudza współczucie i strach i przez to oczyszcza te uczucia.”

„(…) celem wiedzy teoretycznej jest prawda, a wiedzy praktycznej działanie.”

„Nie mów niedbale o poważnych sprawach ani uroczyście o marnych.”

„Człowiek (…) stworzenie towarzyskie.”

„Wszyscy ludzie z natury pragną wiedzy.”

„Zdolność doznawania przyjemności jest dowodem siły.”

„Muzyka wpływa na uszlachetnienie obyczajów.”

„Platon przyjacielem, lecz większą przyjaciółką jest prawda.”

„Doskonała przyjaźń rodzi się między dobrymi oraz między tymi, co osiągnęli jednoczący stopień cnoty.”

„Co więcej, Ziemia i inne ciała muszą z konieczności pozostawać w swym właściwym miejscu i mogą być zeń usunięte tylko siłą.”

Kto nie dąży do rzeczy niemożliwych nigdy ich nie osiągnie

Nie można dwa razy wejść do tej samej rzeki, bo już inne napłynęły w nią wody.

Nie wystarczy dużo wiedzieć, aby być mądrym.

„Każdy człowiek ma zdolność poznawania samego siebie i rozumnego myślenia.”

„Złymi świadkami są oczy i uszy dla ludzi, którzy mają dusze barbarzyńców.”

„Ze śmierci ziemi rodzi się ogień, ze śmierci ognia rodzi się powietrze, ze śmierci powietrze rodzi się woda.”

„Gdybym nie miał nadziei, nie osiągnąłbym tego, co wydaje się nieosiągalne.”

„Zimno staje się ciepłem, ciepło zimnem, wilgoć wysycha, twarde mięknie.”

„Większość ludzi jest złych, a tylko niewielu jest dobrych.”

„Dla mnie jeden człowiek wart jest tyle co trzydzieści tysięcy, a niezliczony tłum mam za nic.”

„Ukryte piękno jest lepsze od jawnego.”

„Najmądrzejszy człowiek w porównaniu z bogiem wydaje się małpą pod względem mądrości, piękna i pod innymi względami.”

„Jest w nas jednocześnie życie i śmierć, jawa i sen, młodość i starość – wzajemnie się zmieniają.”

„Nawet gdybyś przewędrował wszystkie ścieżki, nie odkryjesz granic duszy – tak głęboki jest jej logos.”

„Słońce nie jest większe od stopy.”

„Choćbyś wszystkie przeszedł drogi, nie dotrzesz do granic duszy; taka w niej głębia.”

„Tego świata, jednego i tego samego świata wszechrzeczy, nie stworzył ni żaden z bogów, ani żaden z ludzi, lecz był on, jest i będzie wiecznie żyjącym ogniem zapalającym się według miary i według miary gasnącym.”

„Woda uśmierca dusze, ziemia uśmierca wodę, woda rodzi się z ziemi, dusza z wody.”

„Walka jest ojcem wszelkiego stworzenia.”

Wiem, że nic nie wiem.

Wszelka dusza jest nieśmiertelna

Wypoczynek to największe z dóbr.

Z godnością oczekuj starości

Zimą potrzebne jest ciepłe okrycie, w starości – brak zmartwień.

Złych lub pospolitych ludzi pozyskasz najprędzej darami, ale szlachetnych pozyskasz najprędzej szlachetnością

Znajdujesz to, czego szukasz, umyka ci to, co zaniedbujesz.

Złych lub pospolitych ludzi pozyskasz najprędzej darami, ale szlachetnych pozyskasz najprędzej szlachetnością.

Życie bezmyślne nie jest warte życia.

Aby znaleźć siebie, pomyśl samodzielnie.

Cnota nie pochodzi z bogactwa, ale. . . bogactwo i wszelkie inne dobre rzeczy, które mają ludzie. . . pochodzi z cnoty.

Mądrość zaczyna się od zdumienia.

Modlę się do Ciebie, Boże, abym był piękny wewnątrz.

Największe błogosławieństwo udzielone ludzkości pochodzi z szaleństwa, które jest darem Bożym.

Nie rób innym tego, co cię złości, jeśli zrobią ci to inni.

Powinieneś jeść, aby żyć; nie żyć po to, by jeść.

Silne umysły omawiają pomysły, przeciętne umysły omawiają wydarzenia, słabe umysły omawiają ludzi.

Ten, kto nie jest zadowolony z tego, co ma, nie byłby zadowolony z tego, co chciałby mieć.

W dzisiejszych czasach dzieci są tyranami. Zaprzeczają swoim rodzicom, połykają ich jedzenie i tyranizują swoich nauczycieli.

Wolę wiedzę od bogactwa, ponieważ jedno jest przemijające, a drugie wieczne.

Z najgłębszych pragnień często pochodzi najbardziej śmiertelna nienawiść.

Zazdrość jest wrzodem duszy.

Śmierć może być największym ze wszystkich ludzkich błogosławieństw.

Najgorętsza miłość ma najzimniejszy koniec.

Przecież kto wtedy zacznie kochać, ten, zdaje mi się, gotów będzie pójść z drugim przez całe życie, a nie - wyzyskać młodzieńczą lekkomyślność, wyśmiać, rzucić i gonić za innymi.

Bo to właśnie jest cale nieszczęście w głupocie, że człowiek nie będąc ani pięknym i dobrym, ani mądrym, przecie uważa, że mu to wystarczy

A jeśli kiedy taki czy jakikolwiek inny człowiek przypadkiem znajdzie swą drugą połowę, wtedy nagle dziwny na nich czar jakiś pada, dziwnie jedno drugiemu zaczyna być miłe, bliskie, kochane, tak że nawet na krótki czas nie chcą się rozdzielać od siebie, i niektórzy życie całe pędzą tak przy sobie, a nie umieliby nawet powiedzieć, czego jedno chce od drugiego. Bo chyba nikt nie przypuści, żeby to tylko rozkosze wspólne sprawiały, że im tak dziwnie dobrze być, za wszystko w świecie, razem. Nie. Ich obojga dusze, widocznie, czegoś innego pragną, czego nie umieją w słowa ubrać, i dusza swe pragnienia przeczuwa tylko i odgaduje. I nie wiedzieliby, co odpowiedzieć mają, gdyby tak nad ich łożem Hefajstos z narzędziami stanął i zapytał: "Czego wy chcecie od siebie, ludzie?" Nie wiedzieliby, czego. Więc gdyby znowu pytał: "Prawda, że chcecie tak się złączyć w jedno, możliwie najściślej, żebyście się ani w dzień, ani w nocy nie rozłączali? Jeżeli tego chcecie, ja was spoję i zlutuję w jedno, tak że dwojgiem będąc, jedną się staniecie istotą (...)Miłość jest na imię temu popędowi i dążeniu do uzupełnienia siebie, do całości.

Nawet śmierć ponieść za drugiego potrafi tylko ten, który kocha

Duchowe oczy szerokich kół nie potrafią strzymać, tego, co boskie, i słabną.

Bo obawiać się śmierci, obywatele, to nic innego nie jest, jak tylko mieć się za mądrego, choć się nim nie jest. Bo to znaczy myśleć, że się wie to, czego człowiek nie wie. Bo przecież o śmierci żaden człowiek nie wie, czy czasem nie jest dla nas największym ze wszystkich dobrem, a tak się jej ludzie boją, jakby dobrze wiedzieli, że jest

„Kobieta brzydka łatwo zachować cnotę może.”

„Bo i mnie dziś cięży łeb; wczoram pił – dzisiem kiep!”

„Przecież kto wtedy zacznie kochać, ten, zdaje mi się, gotów będzie pójść z drugim przez całe życie, a nie – wyzyskać młodzieńczą lekkomyślność, wyśmiać, rzucić i gonić za innymi.”

„Bo dobrze i pięknie zrobiona rzecz dobrą się staje; niedobrze zrobiona jest złą. Tak więc i kochanie, i Eros nie każdy jest piękny i uwielbienia wart, lecz ten tylko, co piękny rozpłomienia żar.”

„Za największego wroga ludzie mają tego, kto mówi im prawdę.”

„W swej głupocie [ludzie] doszli do przekonania, że w muzyce nie istnieje dobro ani zło, a jedynym kryterium jej oceny jest przyjemność, jaką może dawać. Muzyka sama w sobie nie stanowi wartości, ale związana z nią niemoralność i duch bezprawia.”

„Marionetkami są bowiem ludzie w większości wypadków i rzadko tylko mają coś wspólnego z prawdą.”

„Ten, kto ma spokojne i pogodne usposobienie, łatwiej przyjmuje starość.”

„Przedmiotem miłości jest wieczne posiadanie dobra.”

„Lepiej być krzywdzonym niż krzywdzącym.”

„Doświadczenie pozwala nam kierować własnym życiem wedle zasad sztuki, brak doświadczenia rzuca nas na igraszkę losu.”

„Światło jest cieniem Boga.”

„Możesz się dowiedzieć więcej o danej osobie podczas godzinnej gry niż po rocznej z nią konwersacji.”

„Największy błąd w leczeniu ciała ludzkiego polega na tym, że lekarze nie znają całości. Żadna część nie będzie zdrowa, dopóki całość nie będzie zdrowa.”

„Nie umiem wymienić rozkoszy większej i ostrzejszej niż rozkosz płciowa ani takiej, która więcej rozum miesza.”

„Życie niekontrolowane jest bezwartościowe.”

„A niewiedza i nierozum, czy to nie jest też niedostatek w stanie duszy?”

„Kultura przynosi także zwycięstwo, choć zwycięstwo czasem obniża kulturę.”

„Miłość najtrudniejszych przemian dokonuje: bojaźliwego czyni odważnym, a odważnego bojaźliwym, leniwca pracowitym, skąpca hojnym.”

„Bezmyślność to choroba duszy. Występuje w dwóch postaciach: manii i niewiedzy.”